Φαίνεται πως οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρει τον μαγικό τρόπο να παίρνουν δάνεια και στη συνέχεια να πετυχαίνουν αξιοζήλευτες αποφάσεις πληρώνοντας δόσεις που θα ζήλευαν άνεργοι, χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι!

Μετά την υπόθεση του Περιφερειάρη Ιονίων Νήσων κ. Θόδωρου Γαλιατσάτου, όπου και αποκαλύφθηκε από το thepresident.gr οτι είχε λάβει δάνεια ύψους 1,5 εκατ. ευρώ και κατάφερε να εξασφαλίσει δόση 1.200 ευρώ το μήνα, φαίνεται οτι την δόξα του ζήλεψε και ο πρωην Δήμαρχος Αργοστολίου Γεράσιμος Φόρτες, ο οποίος ξαναδιεκδικεί τον δήμο με τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Φόρτες δηλώνοντας ουσιαστικά πτωχευμένος μέσα από επίσημη νομική διαδικασία δηλώνει αδυναμία πληρωμών, εντούτοις ζητά από τους συμπολίτες του να του εμπιστευθούν τα οικονομικά του νέου Δήμου Αργοστολίου (δημιουργήθηκε με αποφαση του Υπ. Εσωτερικών Αλ. Χαρίτση διαδεχόμενος τον ενιαίο Δήμο Κεφαλονιάς) , γεγονός προφανώς λογικά ασύμβατο και πολιτικά παράδοξο.

Το ιστορικό της υπόθεσης που θυμίζει έντονα το περίφημο «νόμιμο ναι, ηθικό όχι» έχει ως εξής:

Το 2009 η οικογένεια Φόρτε «σήκωσε» από την Τράπεζα Πειραιώς τα ποσό του μισού εκατομμύριου ευρώ μέσω δανειοδότησης πλην όμως την εξόφληση του μάλλον την είδε «κάτι σαν λεπτομέρεια» οπότε το 2015 κατέφυγε στο δικαστικά προκειμένου να αποφύγει την εκποίηση περιουσιακών της στοιχείων που προφανώς επίκειτο λόγω του «καρφώματος» της Τράπεζας.

Εν τέλει με την αξιοποίηση του νόμου «Κατσέλη», που όμως έχει θεσπισθεί κυρίως για την προστασία των μη προνομιούχων κι όχι για δυσθεώρητα ποσά που απορεί κανείς με τι λογική και με τι σκεπτικό δόθηκαν σε δύο δημοσίους υπαλλήλους με δεδομένα έσοδα (Γεράσιμο Φόρτε και την σύζυγό του) , ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός και πρώην Δήμαρχος Αργοστολίου και ξανά υποψήφιος, επέτυχε μία εντυπωσιακή δικαστική απόφαση από το Ειρηνοδικείο Αργοστολίου βάσει της οποίας υποχρεούνται να δίδουν με την σύζυγό του μόλις 400 ευρώ το μήνα! Η απόφαση αυτή αποτελεί πρόκληση για χιλιάδες δανειολήπτες που πολλές φορές παλεύουν να ρυθμίσουν με ένα επιεική τρόπο δάνεια για ποσά μ'ολις πενήντα ή εκατό χιλιάδων ευρώ και συναντούν δικαστικές αρνήσεις και ξαφνικά διαπιστώνουν ότι στην Ελλάδα της κρίσης κάποιοι είναι πιο... ίσοι από κάποιους άλλους.

Η απόφαση ήταν τόσο ευνοϊκή που η Τράπεζα Πειραιώς αντέδρασε με έφεση που εκδικάσθηκε τον Μάρτιο του 2019 στο Πρωτοδικείο Κεφαλληνίας. Μάλιστα η πιστώτρια Τράπεζα που «βλέπει» το μισό εκατομμύριο Ευρώ που δάνεισε στην οικογένεια Φόρτε «να κάνει φτερά» χρησιμοποιεί «σκληρές» εκφράσεις όπως ότι η οικογένεια Φόρτε έχει «περιαγάγει τον εαυτό της σε δόλια αδυναμία πληρωμής» ή ότι «είχε γνώση της πρόδηλης αναντιστοιχίας των εισοδημάτων προς τις υποχρεώσεις που αναλάμβανε».

Αβίαστα λοιπόν προκύπτουν κάποια ερωτήματα προς τον κύριο Φόρτε που ως δημόσιο πρόσωπο οφείλει να δίδει απολογισμό για θέματα
οικονομικών δραστηριοτήτων και θέματα πολιτικής ηθικής :

1. Για ποιο λόγο οι εμπράγματες ασφάλειες που δόθηκαν επί των ακινήτων της οικογένειάς του αποδείχθησαν ατελέσφορες, δηλαδή πως ενώ κάποια ακίνητα είχαν κριθεί ως οικονομικής αξίας ικανής να διασφαλίσει ένα δάνειο ύψους μισού εκατομμυρίου ευρώ τελικά οι υποθήκες κρίθηκαν ως βαρύνουσες ακίνητα μικρής αξίας ; Γνωρίζει ότι για ανάλογες υποθέσεις (επισφαλή δάνεια με υποθήκες που στην πράξη αποδείχθησαν μικρής σημασίας) έχουν παραπεμφθεί για κακουργήμματα και μέλη διοικήσεως Τραπεζών και δανειολήπτες;
2. Αληθεύει πως σε επίμαχα δικόγραφα αναφέρονται ως πρόσωπα που δήθεν διαμένουν μόνιμα στην Κεφαλονιά άτομα που κατοικούν εκτός του νησιού αλλά κι εκτός της Ελλάδος ; Καλύπτονται από τη νομική έννοια της «πρώτης κατοικίας»; 
3. Γνωρίζει ως πρόσωπο με δημόσια δράση κι άλλους δανειολήπτες που να έχουν επιτύχει τόσο θεαματικές δικαστικές αποφάσεις; Είναι πολιτικά πρόσωπα ή υποψήφιοι;
4. Ακόμα κι αν όλα τα παραπάνω θεωρηθούν νόμιμα, θεωρεί ηθικό για μισό εκατομμύριο ευρώ να καταβάλλονται μηνιαίως μόλις τετρακόσια ευρώ οικογενειακά ;
5. Με τι «πρόσωπο» που λέγανε και οι παλαιότεροι διεκδικεί την διαχείριση δημοσίων οικονομικών όταν ο ίδιος δηλώνει σε ανώτατο επίπεδο , δηλαδή ενώπιον της Δικαιοσύνης, «πτωχευμένος»; Με τι αξιοπιστία ζητά από τους συνδημότες του να του εμπιστευθούν τον «δημοτικό κορβανά»;

Στην περίπτωση του κ. Γαλιατσάτου, που ζήτησε επίσης 400 ευρώ δόση, γιατι θα του στερούσε την «αξιοπρεπή» διαβίωση με εισόδημα 2.300 ευρώ το μήνα, τελικά του επιδικάστηκαν 1.200 ευρώ. Ο πιο «καπάτσος» κ. Φόρτες επέτυχε την ευνοϊκή δόση. Ήταν απλώς πιο τυχερός; Ή με τις δύο αυτές περιπτώσεις αρχίζει να ξετυλίγεται ολόκληρο κουβάρι με στελέχη και ευνοούμενους του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Επικράτεια που δρούσαν και δρούν έτσι στο όνομα της «πρώτης φοράς Αριστεράς»;